Odwiedzający umierającą matkę aktor spotyka niepełnosprawnego intelektualnie mężczyznę, którego bierze za swojego sobowtóra.
- Aktorzy: Bartłomiej Topa, Andrzej Szeremeta, Sandra Korzeniak, Ewa Dałkowska, Zygmunt Malanowicz i 15 więcej
- Reżyser: Piotr Subbotko
- Scenarzysta: Piotr Subbotko
- Premiera kinowa: 1 listopada 2019
- Premiera światowa: 17 września 2018
- Dodany: 19 września 2018
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
To dzieło przede wszystkim refleksyjne, co twórca podkreśla zresztą na każdym kroku - od scenariusza począwszy, na montażu kończąc. Jeśli lubicie intelektualne wyzwania i nie boicie się zmierzyć z przeżyciami głównego bohatera, to zdecydowanie warto dać filmowi szansę.
-
Subbotko to niesamowicie odważny reżyser - serwuje nam importowaną bezklasową samokrytykę oraz wywołuje psychoanalityczną, świadomą refleksję nad rolą i statusem polskiej inteligencji. Pytanie brzmi, czy ta grupa jest gotowa na artystyczny głos krytyki?
-
To z pewnością nie jest film dla każdego. Nie spodoba się także części publiczności kina artystycznego. Widzowie, którzy podejmą wysiłek odczytania jego znaczeń, nie obawiając się po drodze klęsk i raf niezrozumienia, otrzymają jednak bardzo wartościowe filmowe przeżycie.
-
Znajdą się pewnie tacy, którzy połapią się w układance Subottki i bez pudła rozszyfrują jego myśli. Reszcie pozostaje jednak zachwyt nad grą aktorską i wysmakowanym klimatem.
-
Ostatecznie "Dziura w głowie" okazuje się więc ambitną porażką. Wolę jednak takie niepowodzenia - próby znalezienia swojego własnego filmowego języka, niż kręcone rok w rok, pozbawione jakichkolwiek ambicji, produkcyjniaki zasłużonych już twórców.
-
Szkoda, że Subbotko nie był w stanie ciekawiej opowiedzieć o problemach z tożsamością człowieka ogarniętego egzystencjalnym kryzysem.
-
Cicha i powolna produkcja, będąca mozaiką miejsc i emocji. Nie zrażaj się ilością łapek, które przyznałam, bo Twoja reakcja na prezentowane przez Subbotko kino autorskie może być zupełnie odmienna od mojej. Oryginalna narracja i specyficzne - jakby imitujące zdjęcia dokumentalne - prowadzenie kamery mogą irytować lub zbudować atmosferę sprzyjającą kontemplacji tego, co chciał przekazać twórca.
-
-
Recenzje użytkowników